Ηρτα πισω...Κατεβαινω στο αεροδρομιο. Το χαμογελο εφτανε ως πισω που τα αυτια μου που την χαρα της επιστροφης. Στον νου μου οι γονεις μου που εν εξεραν οτι ηρτα σημερα. Εκρατησα τους το κρυφο. Πιαννω τες βαλιτσουες μου που τον γυριλλα τζε βουρω ποξω που το αεροπορτι. Εκαρτερουσαν με η Μεγινα ο Φαφας τζε ο Πουτσος. Επιασαν με τζε επηραν με σπιτι. Καταιβενω φορτωμενος στο καντουνι για να μεν παρει πρεφα ο τζιρης μου. Παω σιγα σιγα εξω που την πορτα τζε χτυπω. Ανοιει τζε θωρει με. Ανοικσεν η καρκια του φυλλο φυλλο τζε εκατσεν με μες την αγκαλι του. Εν με επερημεναν με τιποτε.
Μες τουντο κακο ουλο που γινισκεται εν πολλα ηρεμος. Αν τζε εν ξερουμε πως ενναν το αυριο. Εγω φοουμαι πολλα. Πες εγινειν τιποτε τζε ξαφνικα πρεπει να σταματησω τες σπουδες? εν θα το αντεξω. Εν ξερω ποσο θα το αντεξει ο φαδερ τουντο πραμα. Δουλεια εν εσιει. Λεφτα εν θα εσιει για παντα. Η κατασταση θα γινει πολλα χειροτερη τα επομενα χρονια.
Η γενια μου ειμαστεν ενας κακτος γαμω τον καπιλε μου. Ουλλα εδωκαν πανω μας. Που τον τζαιρο που ημουν μωρο ουλλο κακα γινισκουνται μες τουντην κωλοτατσα. Εξεκινησεν με το χρηματηστηριο..Σκατα τζε αποσκατα τοτε. Μετα εμπηκαμε στην Ευρωπη τζε εκαμαμε χαρες. Μετα ηρτεν το σχεδιο του Αναν τζε εκαμεν μας σισκατους. Μετα εππεσεν το αεροπλανο της ηλιος, αλλα τραβαλλα τζιαμε. Μετα ελειψεν μας το νερο τζε φερε που ποτζι φερε που ποδα. Μετα εγινηκεν το Μαρι τα μαυρα τζε τα σκοτεινα. Τζε τωρα τουτο. Που εν το χειροτερο που ουλα. Μπορει να μεν υπηρξαν απωλειες ζωων που τουντο πραμα, αλλα εννα καταστραφουν χιλιαδες οικογενειες με τουντο πραμα. Εννα χασουν την δουλεια τους πολλοι. Εννα πεινασουν αλλοι. Τζε ακομα ειμαι 20 χρονων τζε ειδα τα τουτα ουλα. Τι αλλο να περιμενω δηλαδη? Μπορει να μεν εζησαμε πολεμο εμεις αλλα η περιγραφη τζε η υπενθυμιση της τοτε καταστασης μαζι με τουτα ουλα καμνει με να νιωθω πολλα απαισιοδοξος.
Ο αρφος μου παντρεφκεται. Ετσι στα αξυππα. Εν εγκυος η λεγαμενη τζε ετσι αρων αρων πρεπει να τους παντρεψουμε. Εν καλη κοπελλα, ησυχη. Μακαρι να παν ουλα καλα.
Καμνω καποιες σκεψεις για το μελλον. Σκεφτουμαι τι θα καμω μετα. Γιατι εν ειναι πολλης τζαιρος. Σε 2 χρονια που τωρα εννα πιαννω πτυχιο τζε να γυρεφκω δουλεια. Που θα γυρεψω? Που θα παω? Λαλω οτι εννα μεινω Αγγλια αλλα εν μπορω να με φανταστω τζιαμε, μονο μου, να δουλεφκω με σε ενα εργαστηριο με τους κρυωκολους τους αλουτους. Ναρτω πισω ιντα chance. Για να ειμαι ενας ανεργος βιολογος που θα δουλεφκει στο Starbucks ή σερβιτορος στες φοινικουδες?
ΟΙ. Εννα μεινω τζιπανω. Να εβρω κατι καλο για λια χρονια τζε βλεπουμε. Εννα μου πεις ακομα εν πολλα γληορα. Αλλα για να χωνεψω ετσι πραμα πρεπει να το βαλω που τα τωρα...
These are hard times coming.....
koita kapoioi alloi ezisan k polemous dont forget, skotomous, agones klp
ReplyDeleteps. p ekama ekpliji stous goneis m, anoijen i mama m tin porta k p to shock ekatse m ena patso :P
hahahaha sovaromilas? apo thn polli xara na ipothesw?
DeleteΕν δύσκολοι οι τζιαιροί αλλά εννα τα καταφέρουμε ρε don t worry :)
ReplyDelete@beatrix κόρηηη τι λαλείς? χαχαχαχα απίστευτο!
μακαρι.... εχουμεν πολλη δρομο
Deleteπερτικουδιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι...............ηρτεςςςςςςςςς???????????????
ReplyDeleteοι κορη ειμαι πας το αεροπλανο τζε ερκουμαι ακομα!
Deleteτζιε στα δικα σου ρε! (προετοιμαστου γιατι εννα το ακουσεις πολλες φορες!)
ReplyDeleteτζε που να ξερασιν ντρημερ!!! :p
Deletekalwsorises ampalate kathisterimene vlaka appwmene palio girilla!!!!pote gia kafe;;;; :)
ReplyDeleteemeine 3itimashia pou en m thn eipes ra axairefti?
Deletegia kafe na kanonisoume! :p
Περτικούι μου, ούλλες οι γενιές της Κύπρου κάποιον αγώνα επιβίωσης εχρειάστηκεν να κάμουν. Σκέφτου, ανεξαρτησία, εισβολή, τζαι ούλλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις τζαι εσύ. Τούτη ένει η μοίρα μας επειδή εγεννηθήκαμεν Κυπραίοι. Επιβιώσαμεν όμως τζαι συνεχίζουμεν να αγωνιζούμαστεν. Είμαστεν μαθημένοι. Έχουμεν το μες το DNA μας.
ReplyDeleteEnna kourastoume kapote...
Delete